Ik ben Annet, 29 jaar en doof geworden door een zenuwaandoening. Vanaf mijn 21e verloor ik langzaam mijn gehoor. Ik heb dus de kans gehad me er steeds meer op aan te passen. Thuis heb ik een wek- en waarschuwingssysteem. Het zijn een aantal flitslampen verspreid over mijn huis die mij alarmeren als bijvoorbeeld de deurbel of het brandalarm gaat.
Ook is het mogelijk om er een babyfoon of wekker op aan te sluiten. Die laatste werkt met een trilschijf onder het matras. Ik vond dat nogal heftig wakker worden, dus als wekker heb ik een andere oplossing bedacht. Daar gebruik ik nu mijn sporthorloge voor. Deze trilt om mijn arm en dat vind ik prettiger dan die trilschijf. Ideaal, want ik word rustig wakker, op tijd en mijn horende vriend kan gewoon door mijn wekker heen slapen als ik vroeg op moet. Mijn sporthorloge gebruik ik ook als kookwekker of als ik ergens anders een timer voor nodig heb. Verder heb ik op mijn werk een flitslamp laten installeren die aangesloten is op het brandalarm.
Om te kunnen communiceren, is het voor mij belangrijk om voldoende licht in huis te hebben zodat ik kan liplezen of gebaren afzien. Daarnaast gebruikt mijn vriend vaak een lichtknop om een lamp te flikkeren. Hiermee trekt hij mijn aandacht zodat ik weet dat hij wat wil zeggen. Handig voor als ik boven ben en hij beneden!
Ook gebruik ik een app die spraak omzet naar tekst. Telefoneren doe ik eigenlijk niet meer. Ik whatsapp veel en om bedrijven te contacteren gebruik ik hun chat of social media. Stel dat het echt nodig is om te bellen, bijvoorbeeld in een noodsituatie, gebruik ik de Tolkcontact app. Hiermee kan ik via een tolk bellen die voor mij het gesprek vertaalt. Je begrijpt vast dat ik altijd zorg dat ik mijn telefoon bij me heb en voldoende opgeladen is. Ook als ik bijvoorbeeld een miscommunicatie heb of het liplezen niet goed gaat (denk aan mondkapjes), kan ik met mijn telefoon overal communiceren!